... «Μέσα στα βάθη του είναι μου πού μυστικά φυσάει ενα δοξάρι ακοίμητο δουλεύει το σκοπό του/...».
Παρμένοι οι παραπάνω στίχοι από την πρόσφατη ποιητική συλλογή του συμπατριώτη ποιητή Κώστα Τσιλιμαντούυ, μας δίνουν με την πρώτη κιόλας στιγμή την κύρια εικόνα της σκέψης κι έκφρασης του ποιητή. Μελετώντας το δημοσιευμένο έργο του παρατηρούμε δίχως καμιά δυσκολία το ύψος της λυρικότητας και τεχνικής των στίχων του πού ενισχύουν έτσι το πιστεύω μας, ότι στ' αλήθεια ένα δοξάρι ακοίμητο δουλεύει στα τόσα νοήματά του, με σωστή εφαρμογή της απόλυτης τεχνικής και του λυρισμού πού αποδίνει το καλά κρατημένο δοξάρι. Και θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι είναι αδύνατον στον περιορισμένο χώρο του προκείμενου ενημερωτικού σημειώματος μας, να δώσουμε ολοκληρωμένη την εικόνα πού δημιουργήσαμε από την μελέτη της ποιητικής συλλογής «Έκ Βαθέων», όπως επίσης είναι αρκετά δύσκολο να χαρακτηρίσουμε εκείνα τα «κομμάτια» πού ιδιαίτερα μας έκρουσαν ευαίσθητες χορδές. Και τούτο γιατί ό,τι κι' αν διαβάσεις μέσα σ' αυτή τη συλλογή, έχει το δικό του χρώμα, την ξέχωρη εικόνα του, τη δική του μορφή. Σε «μεταφέρει» ή εικόνα τής ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ, σ' αναβαπτίζει το
