Ιστολόγιο του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού

Η Στέλλα και το τραγούδι που την έκανε ...αθάνατη! Πρωινός Λόγος 17-10-2011, Παναιτωλική 15-12-2011

πηγή: proinoslogos.gr

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΣ

Το μάθαταν τι γίνκε, τι γίνκε, κάτω στα Δολιανά.
Η Στέλλα του Κοτούλη, Κοτούλη, δεν το 'πραξε καλά.

Στέλλα, μωρ' Στέλλα, κακιά κοπέλα, δεν το 'πραξες καλά,
παράτησες τον άντρα σ' μωρ' Στέλλα κάτω στα Δολιανά.

Δε φταίω 'γω πατέρα, πατέρα, μον' φταίει -ν-η καρδιά,
Π' αγάπησε δασάρχη, δασάρχη, μιαν όμορφη βραδιά.

Καρότσα στολισμένη, μωρ' Στέλλα, με τέσσερ' άλογα
Ήρθαν για να σε πάρουν, μωρ' Στέλα, μες στα χαράματα.

Και η επωδός:

Πάισαν κι οι πάπιες, πάισαν κι οι χήνες κλπ.

Ένα κλασικό περιστατικό από αυτά που συχνά συμβαίνουν στις μέρες μας, μια δηλαδή παντρεμένη γυναίκα που παρατάει τον άντρα της και πηγαίνει με τον εραστή της, στη δεκαετία του ’40 άναψε τέτοια φωτιά, αρχικά στο χωριό που συνέβη, τα Δολιανά της Ηπείρου, κατόπι σε όλο το Πωγώνι και μετά τραγουδήθηκε ανά το πανελλήνιο.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ Ο Ανήφορος του Ορχάν Βελή. Επτάλοφος τ. 49,1995, Παναιτωλική 28-11-2011, Αthens Magazine 24-8-2012

πηγή: panaitoliki.gr

Ο «Ανήφορος» του Ορχάν Βελή

Γράφει: O Κώστας Γ. Τσιλιμαντός

Στον άλλο κόσμο, του δειλινού τις ώρες,
Τότε που οι φάμπρικες σφυρίζουν διακοπή,
Ο δρόμος που στα σπίτια θα μας βγάνει,
Μια τόση ως τούτη αν δε σηκώνει ανηφοριά.
Δεν είν' και τόσο φοβερό να 'χεις πεθάνει!..

Στην Ελλάδα ο Ορχάν Βελή είναι γνωστός στους θιασώτες της ποίησης από Ανθολογίες, από παλαιότερη μεταφραστική εργασία του Αλ. Μπάρα και από πρόσφατη σχετικά του Χ. Βάιου.
Σχεδόν το σύνολο του έργου του το έχει μεταφράσει και ο υποφαινόμενος, χωρίς ποτέ να μπορέσει να βρει και εκδότη. Πρόλαβε όμως να ιδεί το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας του δημοσιευμένο στην «Ηπειρωτική Εστία», όσο ακόμη ζούσε ο διευθυντής της, ο μακαρίτης Δημοσθένης Κόκκινος. Από εκεί και ότι σήμερα μεταφέρεται εδώ.
Προτού μιλήσουμε για το μικρό αριστούργημα που φέρει το συμβολικό τίτλο «Ανήφορος», θα πούμε μερικά προλογικά, που θα κάνουν περισσότερο αποδεκτό, φαντάζομαι, το χαρακτηρισμό που έδωσα.

ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΑΦΟΥ Παναιτωλική 2-12-2011.

πηγή: panaitoliki.gr

Του Κώστα Γ. Τσιλιμαντού

Όταν μετάφραζα την Αινειάδα,(1) το περιστατικό που αναφέρει ο
Βιργίλιος το σχετικό με τον Πολύδωρο, για το οποίο ο λόγος πιο κάτω,
μου θύμιζε κάποιο δημοτικό τραγούδι, αλλά ποιο και που, δεν μπορούσα
να το εξακριβώσω.
Ψάχνοντας ανάμεσα στις συλλογές Δημ. Τραγουδιών βρήκα επιτέλους στο
Φωριέλ (2) σελ.327, και στον «Πωγωνίσιο Γάμο» του Ν. Υφαντή (3)
σελ.289, αυτό που ζητούσα. Στο Φωριέλ έχει τίτλο «Η βοή του μνήματος»
ενώ στον Υφαντή ως τίτλο έχει τον πρώτο στίχο. Το τραγούδι χωρίς
ουσιαστικές αλλαγές έχει ως εξής και στις δυο συλλογές:

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ Παναιτωλική 19-12-2011, Πρωινός Λόγος 23-12-2011 με τίτλο "Μόνο ενωμένοι θα περάσουμε το ποτάμι"

πηγή: panaitoliki.gr

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΣ

Πήρα πένα να γράψω κάτι για τις άγιες μέρες που πλησιάζουν και ολογισμός μου θόλωσε από αντιφατικά συγκρουόμενες σκέψεις.
Συγχωρέστε με που θ' αρχίσω έτσι, μήπως και υπάρχει ελπίδα και για μένα που γράφω και για σας που με διαβάζετε να ξαλαφρώσουμε.
Ποιες άγιες μέρες, καλοί μου, που εδώ άνεμος φθοράς και σήψης έχει μολύνει τα πάντα. Σα να κουραστήκαμε και να παρακμάσαμε πνευματικά,ψυχικά, ηθικά και η ζωή να παραπατάει, να φαίνεται πως έχασε το σκοπότης.
Η νεοελληνική μας αθλιότητα, η ασυνέπεια, ο ατομισμός, ο φιλοτομαρισμός, το βόλεμα, η απληστία, η κιβδηλία, η φοροκλοπή, η πλαστογραφία, το άσειστο άχθος του δημοσιοϋπαλληλισμού, ο ασύνετος καταναλωτισμός και
η μανιακή αναζήτηση μιας ανάλγητης ατομικής ευζωίας, η ερημιά της ψυχής, ξεσπάνε σε μορφές βίας και απάτης, σε ανενδοίαστα ξεγυμνώματα -και δεν εννοώ τα σωματικά- μπροστά στο γυαλί, σε φτηνές ή νεοπλουτίστικες σπατάλες και διασκεδάσεις, τα νιάτα της Ελλάδας έχουν βυθιστεί σε ψεύτικους παράδεισους, για να μη ξανασηκωθούν ή να σηκωθούν σακατεμένα.

ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ Παναιτωλική29-1-2012

πηγή: panaitoliki.gr

ΕΠΆΝΩ ΣΤΗ ΣΟΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΔΡΟΣ,
ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ.
Αργά άνοιξα την τηλεόραση, όταν η νεκρώσιμη ακολουθία έβαινε προς
το τέλος της και αυτό που άκουσα δεν ήταν ο σπαραχτικός εξόδιος ύμνος
των πατέρων μας, αλλά ένα φαιδρολόγημα, μια κακού τύπου καντάδα, που άν
δεν ήξερες περί τίνος πρόκειται, θα έλεγες:

Μετά την Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση!..(Μεγαλοβδομαδιάτικο),Πρωινός Λόγος&Παναιτωλική7-3-2012, με τίτλο "Και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς", Athens Magazine 9-4-2012

πηγή: proinoslogos.gr

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΛΙΜΑΝΤΟΣ

Στις αναμνήσεις όλων των Ελλήνων, πιστών κα μη, η Μεγάλη Εβδομάδα κατέχει μια ξέχωρη θέση στη μνήμη τους και στην καρδιά τους. Εφτά μέρες θανάτου που αρχίζουν την Μ. Δευτέρα με το «Ιδού ο νυμφίος έρχεται» και συνεχίζονται την Μ. Τρίτη με την πόρνη που άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού και το περιλάλητο τροπάριο της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυνής» της μοναχής Κασσιανής. Τη Μ. Τετάρτη με την τελετή του Νιπτήρος, να θυμίζει το Χριστό που ήρθε με άκρα ταπεινότητα να υπηρετήσει και όχι να υπηρετηθεί, ακολουθεί η Μ. Πέμπτη με το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» και την εξόχως θαυμαστή εικόνα «ο εν ύδασι την γην κρεμάσας», που περιέχει ο ύμνος. Τη Μ. Παρασκευή με τα Άγια Πάθη και τα έξοχα Εγκώμια, τον επιτάφιο θρήνο δηλαδή, που ψάλλουν όλοι οι εκκλησιαζόμενοι και την περιφορά του Επιταφίου, το Μ. Σάββατο με την Ταφή και την εις Άδου κάθοδον και τα μεσάνυχτα που βρισκόμαστε πια στην Κυριακή, με το «Δεύτε λάβετε Φως» και το «Αναστάσεως ημέρα». Σε εφτά μέρες ο κόσμος...

Σελίδες

Copyright © 2010-2024 | Developed in D7 by l