πηγή: panaitoliki.gr
ΕΠΆΝΩ ΣΤΗ ΣΟΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΔΡΟΣ,
ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ.
Αργά άνοιξα την τηλεόραση, όταν η νεκρώσιμη ακολουθία έβαινε προς
το τέλος της και αυτό που άκουσα δεν ήταν ο σπαραχτικός εξόδιος ύμνος
των πατέρων μας, αλλά ένα φαιδρολόγημα, μια κακού τύπου καντάδα, που άν
δεν ήξερες περί τίνος πρόκειται, θα έλεγες:
- Γκαρσόν πιάσε ένα κατοστάρι!
Και ερωτώ, ως απλός άνθρωπος. Ποιος είχε αυτή την απίθανη γνώμη, στον άνθρωπο
που λάτρευε την Κοντούλα λεμονιά και το Πολυφωνικό της Ηπείρου, στον άνθρωπο
που κατέβαινε στις ρίζες της Φυλής μας, να επιλέξει για το ύστατο
χαίρε, τη νεόφερτη
και ξενόφερτη αυτή μουσική, την αλλότρια στα δικά μας ήθη και έθιμα;
Μεγαλύτερη αδικία και προσβολή στη μνημη του δε θα μπορούσε να γίνει.
Κώστας Γ. Τσιλιμαντος