ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ

Πραγματικά αυτές οί σκέψεις έρχονται στο διάβασμα τών πρώτων ποιημάτων τοΰ Κώστα Γ. Τσιλιμαντού. Είναι ό ήρεμος ποιητής, πού ξέρει άριστα νά ζωγραφίζει και μελαγχολικά νά στοχάζεται. Δεν είναι όμως ό ποιητής πού εγκατάλειψε την όμορφη μούσα του, νά συνεχίσει μόνη της το δρόμο πού τοΰ χάραξε. Ξέρει καλά ότι ό ποιητής δεν πρέπει νά βασίζεται μόνο στο τάλαντό του. Πρέπει νά το πλουτίσει μέ τήν παρατήρηση και τή μελέτη κι έτσι τον άκοΰς μέσα σέ μιά δίνη από Έλληνοπρέπεια, μυθολογία και σοφές ρήσεις νά τραβάει κοντά του το συναίσθημά σου και νά σέ παρακινεί στο νά συμπορεύεσαι και νά πείθεσαι ότι κάτι μεγάλο τελεσιουργεΐται στις σελίδες τοΰ ΡΕCΤΟRΕ ΑΒ ΙΜΟ.

Παρμένοι οι παραπάνω στίχοι από την πρόσφατη ποιητική συλλογή του συμπατριώτη ποιητή Κώστα Τσιλιμαντούυ, μας δίνουν με την πρώτη κιόλας στιγμή την κύρια εικόνα της σκέψης κι έκφρασης του ποιητή. Μελετώντας το δημοσιευμένο έργο του παρατηρούμε δίχως καμιά δυσκολία το ύψος της λυρικότητας και τεχνικής των στίχων του πού ενισχύουν έτσι το πιστεύω μας, ότι στ' αλήθεια ένα δοξάρι ακοίμητο δουλεύει στα τόσα νοήματά του, με σωστή εφαρμογή της απόλυτης τεχνικής και του λυρισμού πού αποδίνει το καλά κρατημένο δοξάρι. Και θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι είναι αδύνατον στον περιορισμένο χώρο του προκείμενου ενημερωτικού σημειώματος μας, να δώσουμε ολοκληρωμένη την εικόνα πού δημιουργήσαμε από την μελέτη της ποιητικής συλλογής «Έκ Βαθέων», όπως επίσης είναι αρκετά δύσκολο να χαρακτηρίσουμε εκείνα τα «κομμάτια» πού ιδιαίτερα μας έκρουσαν ευαίσθητες χορδές. Και τούτο γιατί ό,τι κι' αν διαβάσεις μέσα σ' αυτή τη συλλογή, έχει το δικό του χρώμα, την ξέχωρη εικόνα του, τη δική του μορφή. Σε «μεταφέρει» ή εικόνα τής ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ, σ' αναβαπτίζει το

Ο υπογράφων είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει προσωπικά κατά τη διετή μετεκπαίδευση του στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, να εκτιμήσει όλα αυτά τα προσόντα του και να επικοινωνήσει μαζί του σε θέματα των κοινών σπουδών τους με τρόπο δημιουργικό, ακόμη και μέσα από τις διαφωνίες τους.