Ο ΤΑΚΗΣ ΔΟΞΑΣ έγραψε για το "ΘΕΟΓΝΙΣ (ΕΚΛΟΓΗ)", το καλοκαίρι του 1969 και η εργασία του αυτή τυπώθηκε στο οπισθόφυλλο του Φιλόγελου

«Μέ την εύσυνειδησία και τήν ποιητική διάθεση πού τόν διακρίνουν, ό κ. Κώστας Τσιλιμαντός μας κάνει σωστά και σχεδόν ολοκληρωμένα τή γνωριμία του θέογνη. Ό περισσότερος διανοητικός και λυρικός πλούτος του αρχαίου ποιητη μεταφέρεται άπ' τό μεταφραστή στή δημοτική γλώσσα μέ πίστη στο πρωτότυπο και μέ άναπλαστική χάρη, πού έχει σάν αισθητικό άποτέλεσμα τή γνώση των ιδεών και των «θέσεών» του άπέναντι σέ πολλά κοινωνικά θέματα. Ή κλασσική λιτότητα του κειμένου οχι μόνο διατηρείται, αλλά και γίνεται πιο οικεία στόν άναγνώστη. "Οπως καΐ ό άποφθεγματισμός του. Πολύ λίγα ξέραμε ώς τώρα γιά τό θέογνη — τόν άριστοκράτη ποιητή του έκτου μέ πέμπτο αιώνα. "Ο κ. Τσιλιμαντός φέροντάς τον στο προσκήνιο δίνει τήν εύκαιρία νά συνθέσει ό καθένας τήν προσωπογραφία αύτου του κλασικού μέ κάθε Ιδεολογικό και καλλιτεχνικό στοιχείο, πού προκύπτει άπ' τό ίδιο του τό εργο. Αύτό τό έπίτευγμα εΐναι μιά ακόμα προσφορά του μεταφραστή πέρα κι* άπ' τό είδΐκό καΐ τό συγκεκριμένο: οί σκέψεις του θέογνη κρύδουν μέσα τους τό σπόρο της αιώνιας έπικαιρότητας, ώστε μπορούν κάλλιστα νά χρησιμοποιηθούν άπ' τόν άνθρωπο κάθε έποχής.

«Δέ λογιέται άνάμεσα στή χορεία των μεγάλων» ό θέογνης, όπως άναρωτιέται («άν») στόν πρόλογο του ό μεταφραστής; 'Απ' τούς 400 περίπου στίχους του πού ανθολογεί καΐ πού δίκαια μπορεί νά τόν παραδάλει κανένας μέ τόν Πέρση έθνικό τροβαδούρο Όμάρ Καγιάμ, εύκολα βγαίνει τό συμπέρασμα, δτι είναι 2νας σοφός ποιητής, πού άδικα ώς σήμερα είχε μείνει στήν κάποια άφάνεια».