 |
Ο Κώστας Τσιλιμαντός, που είναι γνωστός στα γράμματα μας (ειδικώτερα τους αναγνώστες της «Ηπειρώτικης εστίας»), θητεύει σε μια ελεύθερη και ανένταχτη ποίηση, φέροντας την καθαρότητα μιας αποκαθαρμένης αγωνίας, για να δώσει στον πάσχοντα άνθρωπο ένα προσωπικό μήνυμα, που να έχει κάποια όχθη μέσα στο χάος. Γι’ αυτό μετουσιώνοντας τις βιωμένες συγκινήσεις με την διυλισμένη γύρη της μνήμης ενός νόστου και την γεύση της διάψευσης, αφήνεται σ’ ένα λυρικό μονόλογο σηματοδότησης, όπου η ανθρώπινη υπόσταση θα υπερβεί την χοϊκή της καταβολή.
|
