 |
Ζυμωμένος με το δημοτικό τραγούδι και την καλή παραδοσιακή μας ποίηση ο Κ. Τσιλιμαντος στη συλλογή « PECTORE ΑB IΜΟ (εκ βαθέων) μπορεί με τον τρόπο του να εκφραστεί άνετα και να μεταδόσει τη συγκίνηση του, όταν μάλιστα οι πηγές της είναι το ελληνικό τοπίο,η λαϊκή παράδοση, ο λαϊκός μας πολιτισμός και η θυμορφη διάθεση των απλών ανθρώπων: «Εξω στον ηλιότοπο μεσογεναριάτικα/ στο χαγιάτι το παλιό κάθονταν αραδαριά/ του χωριού οι πρωτόγεροι κοιλοπροσηλιάζονταν/. Έξυναν τα γένια τους, κομπολογοπαίζανε,/ στρίβαν τις μουστακες τους, σφίγγαν τα ζωνάρια τους/ και του ηλιού την αυλακιά με βουκέντρες μέτραγαν/. Κι ένας γέρογέροντας μες στους γέρους ρώτησε/. Για σκεφτείτε, βρε παιδιά, τί να τρώει ο βασιλιάς/! Σε μπελά τους έβαλε τούτο δω το ρώτημα/, που όλων των πρωτόγερων πέρασε τα στόματα/. Στην αγκουσαμάρα τους ξύστηκαν ξεξύστηκαν/ κι άξαφνα ένας γέροντας την κοιλιά χαϊδεύοντας/ σ' όλους βροντοφώναξε:/ Τι να τρώει ο βασιλιάς; Πεκουμέζι με ψωμί!»
|
